Kilkuosobowa grupa postanowiła uratować … fotografie, które przetrwały kataklizm. Po trzęsieniu ziemi wojsko, policja i strażacy znajdowali setki zdjęć w ruinach domów i zaczęli je przynosić do jednego miejsca, które zamieniono na specjalne centrum. Tam młodzi ludzie najpierw zamrażają zdjęcia, by zabić bakterie, potem je czyszczą z błota i suszą, a następnie układają w albumach.
Albumy są dostarczane do dzielnic, gdzie zostały znalezione zdjęcia. Zakłada się, że odnajdą je właściciele. I tak się dzieje: starsi ludzie ze wzruszeniem rozpoznają swoich bliskich (często już zmarłych), swoje - obecnie zniszczone - domy na zdjęciach. Wzruszeni mówią, że jest to dla nich bardzo ważne.
I tak zwykła papierowa odbitka staje się cennym świadectwem przeszłości, jedynym śladem po kimś drogim. Jest często ważniejsza od przedmiotów codziennego użytku, bo te zawsze można kupić lub dostać, a przeszłości utrwalonej na zdjęciach nie da się odtworzyć.